از غــروب مـدیـنـه می آیــنــد              مُـحـرمــان حَــریـم  عــاشــورا
کــاروان بـهـشـتــیــان زمـیــن              کــاروان فــرشــتــگـــان سـمـا

یکـی از نـوکـرانـشان جـبـریل              خـاک بـوس حـریـمــشان حـّـوا

گـوشه­ای از صـدایـشان داوود              نَـفَـسـی از دعـایـشـان عیـسـی
نـوجوانـانشان چـو اسمـاعـیـل               پـیـر مـردانـشـان خـلـیـل آســا
زائـر  اشـکـهـایـشـان بـــاران               تـشنـه ی مشـک­هـایشـان دریــا
هـــمـه آیـات سـورۀ مــریــم            «کاف»و«ها»«یا» و«عین»و«صاد»اما...
یـوسـفـان عـشـیــره ی حـیـدر               مــریـمــان  قـبــیـله ی زهــرا
کـشـتـگــان حـــوادث امــروز               صـاحـبـــان شــفـاعـت فـــردا

کعبـه می بیند و طـواف مـَلَک              چشـم تـا کـار می­کـنـد  ایـنـجـا
تـا بـه حالا نـدیـده هــیـچ کـسی             ایـن هـمـه آفـتــاب را یـکـجــا
هردلی با دلی گره خورده است             هـمه مجنون صفت همـه لـیـلا
دارد ایـن کـاروان صـحـرائـی              دخـتـرانــی عـفـیـفـه و نـــوپــا
هـمه بـا  احـتـــرام بــا مـعـجـر             همه در پرده های حُجب وحیـا

پــرده را  از مـقـــابــل زیـنـب             بــاد، حــتـّی نـمـی بــــرد بــالا

دور تـا دورشـان بـنـی هـاشـم              تـحت فـرمـان حضـرت سـقّــا

پـای عُـلـیــا مـــخــدّره زیـنـب             روی زانـــوی اكــبــــرِ لــیــلا

حـقّ نگهدار این هـمه مجـنون             حـقّ نـگـهـدار ایـن هـمه لـیــلا

می رسیدنـد و یـاد می کـردنـد             ازسـر وطشت وحضرت یحیی